Ο πρώτος φάρος του ακρωτηρίου Λάκκα άναψε το 1825. Λειτουργούσε αρχικά με ελαιόλαδο με κατοπτρικό μηχάνημα με σταθερά παραβολικά κάτοπτρα. Η λειτουργία του βελτιώθηκε το 1887 και το 1890, με αντικατάσταση του παλαιού μηχανισμού.

Λειτούργησε με πετρέλαιο ως το 1913. Τον Μάρτιο του 19 ο φάρος με βοηθητικά του κτίσματα καταστράφηκαν εξαιτίας ξαφνικής κατολίσθησης του εδάφους. Οι μαρτυρίες της εποχής αναφέρουν ότι οι τρεις φαροφύλακες κατόρθωσαν τυχαία να σωθούν. Το 1916 κτίστηκε ο σημερινός τετράγωνος πύργος ύφους 10,7 μ. σε άλλη τοποθεσία πιο ασφαλή, σε εστιακό ύφος 64 μέτρων. Κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου πολέμου ο φάρος παρέμεινε σβηστός. Επαναλειτούργησε το 1951 ως επιτηρούμενος με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο. Το 1979 ηλεκτροδοτήθηκε, αντικαταστάθηκαν τα μηχανήματα πετρελαίου και λειτούργησε ως επιτηρούμενος ηλεκτρικός, εκπέμποντας τρεις λευκές αναλαμπές ανά 24” με φωτοβολία 20 ν.μ.